reklamı kapat

POPÜLER

Call of Juarez: Gunslinger incelemesi

İŞTE ŞİMDİ OLDU! WESTERN TÜRÜNÜ SEVEN SEVMEYEN HER OYUNCU, 1997 YAPIMI OUTLAWS‘I NEMLİ GÖZLERLE HATIRLAYACAKTIR EMİNİZ. LUCASARTS‘IN YARATTIĞI BU ŞAHESER SONRASI KARŞIMIZA DAHA ÇOK WESTERN OYUNU ÇIKACAĞINI DÜŞÜNÜYORDUK. NASIL DA YANILDIK…

Daha sonra da bazı denemeler oldu elbette. Gun gibi şahsına münhasır yapımlar da gördük, Red Dead Redemption gibi efsaneler de. Ancak son dönemde Western oyunu dendiğinde akla tek bir oyun geldi; Call of Juarez. Bunun temel nedeni de Call of Juarez’in bir denemeden öteye geçmiş ve kaliteli bir seri haline gelmiş olması. Şu an incelemesini okuduğunuz Gunslinger, serinin dördüncü oyunu olarak konumlanmakta. Özellikle ilk iki oyun, türün sevenlerini o kadar mutlu etmişti ki artık serinin bir başyapıt noktasına yükseleceği düşünülüyordu. Ancak sonrasında karşımıza çıkan Cartel felaketi ile bütün hayaller yerle bir oldu. Call of Juarez: Gunslinger, hem Techland’in oyunculardan özür dileme hem de serinin yeniden kimlik bulma çabası diyebiliriz bu nedenle. Şunu rahatlıkla söyleyebiliriz ki, Gunslinger serinin en iyi oyunu değil belki ama kesinlikle en eğlencelisi…

SPAGETTI WESTERN
Oyunda eski bir kelle avcısı olan Silas Greaves’i yönetiyoruz. Ancak oyunun sunum şekli alışılmışın biraz dışında. Vurdulu kırdılı işlerden elini ayağan çeken Greaves, gittiği bir barda etraftakiler tarafından tanınır ve herkes başına üşüşür. O güne kadar yaşadıklarını anlatması istenen Greaves, Neşeli Günler’in Ziya karakterini andıran bir edayla başından geçenleri ortaya döker. İşte biz de bu hikaye parçacıklarını oynuyoruz oyunda. Ancak Greaves’in abartmaya müsait yapısı, oyunu son derece eğlenceli bir noktaya taşıyor. “Ortalarına daldım ve 50 kişiyi tek gözüm kapalı bir şekilde yere serdim” dedikten sonra önce bu hikayeyi oynuyoruz. Sonrasında ise dinleyicilerden biri kalkıp da; “Atma Greaves atma, öyle olmadı o bir kere” deyince, gerçek hikayeyi baştan oynamaya başlıyoruz. İşte bu eğlenceli tarz, oyunun yapısını oldukça karakteristik bir noktaya taşıyor ve oyunun sonuna kadar bir saniye bile sıkılmıyorsunuz. Butch Cassidy, Jesse James gibi gerçek ve efsanevi isimlerin de hikayeye dahil olmasıyla tadına doyulmaz bir yapım ortaya çıkıyor. Bu nedenle Gunslinger’ı Amerikan Western’lerinden ziyade, Spagetti Western türüne yakıştırmak pek de yanlış olmaz…

OUTLAWS’IN İZİNDEN
Oyunun tek kişilik senaryosunun yanında sahip olduğu düello ve Arcade modları da oynayış süresini ciddi şekilde artıran etmenler olmuş. Özellikle önümüze geleni harcadığımız Arcade bölümünde fazlasıyla eğleneceğinizi garanti edebiliriz. Cartel faciasından sonra böyle bir oyunla karşılaşmak oldukça mutluluk verici. Call of Juarez: Gunslinger, Western türüne yeni bir anlam katmıyor belki ama bugüne kadar yapılmış en eğlenceli vahşi batı oyununu gözler önüne seriyor.