Dark Souls: Remastered incelemesi

Oyun sektörünü son 10 yıl içinde en çok etkileyen yapım olan, arkasından sayısız; “Dark Souls benzeri” oyunun çıkmasına vesile olmuş böylesi destansı bir eser 7 yılın ardından tekrardan bizlerle. Sefalar da getirmiş tabii de, 7 yıl “remaster” için biraz kısa bir zaman değil mi yahu?

Başlangıçta yalnızca grilik vardı. Dünya henüz şekillenmemiş ve sislerin arasına gizlenmişti. Bu dünyaya hükmedenler ejderhalardı. Ancak sonrasında ateş geldi ve ateş beraberinde zıtlıkları da getirdi; sıcak ve soğuk, yaşam ve ölüm, aydınlık ve karanlık… Ardından karanlıktan gelenler ateşin içinden dört adet ruh buldu. Ölüm Ruhu’nu bulan Nito oldu ve dünya ölmenin ne demek olduğunu öğrendi. Yaşam Ruhu ise Izalith Cadısı’nın payına düştü ve dünya hayatla doldu taştı. Lord Gwyn, ateşin içinden Işık Ruhu’nu buldu ve yeniden şekillenen bu dünyanın aydınlanmasını sağladı. Tüm bunlar, huzurla ebediyete kadar yaşamakta olan ejderhaları rahatsız etti ve Ruh Lordları’na karşı savaş açtılar. Diğer ejderhaların aksine bir ölümlü olarak doğan pulsuz ejderha Seath, Lordlara ejderhaların zayıf noktalarını aktardı ve kendi türüne ihanet etti. Bu sayede Lordlar savaşı kazandı ve Kadimlerin Çağına son verip, Ateşin Çağını başlattı. Tüm bunlar olurken, dördüncü bir ruhu Sinsi Pigme buldu. Karanlık Ruh, insanları lanetlemek üzere Pigme’nin ellerinde gözlerden uzaklaştı.